Gül bülbülü ağlatmış,
Aşk dediğin kazmasız dağı yarmakmış.
Aşk dediğin, Mecnun'un gömleği değil
Leyla'nın gözyaşı olmakmış
Dilde hüzün, Hüzne doymuş yüzüm
Kör değil elbet hayat.
Körlük dediğin yüreğimde kördüğüm
Bir hat işlenir ortasına ömrümün.
Kör değil hattat,
Körlük dediğin sensiz gözümle gördüğüm
Kurtuluş dediğin korda yanmaksa,
Zaten düşlerim ortası cehennemin,
Sen dediğim düşmekse bir kuyuya öyle derin,
Kör karanlıkta güneşim gözlerin
Kurtuluş dediğin korda yanmaksa,
Zaten düşlerim ortası cehennemin,
Sen dediğim düşmekse bir kuyuya öyle derin,
Kör karanlıkta güneşim gözlerin
Yüreğim elinde uçtu uçacak bir kuş,
Sevgim dikenli yol, ömrüm hep yokuş
Bir yanım saklı kaldıkça sende.
Hangi yokluk sarar beni, söyle hangi yok oluş
Seninle olursam yok olmak bir eksilmekten gayrı bir şarkı değil.
Seninle olursam, ele ele olmak çocuk aşkı değil.
Seninle olursam, bil ki gece karanlık değil.
Hangi yıldız parlar ki senin kadar.
Seninle olunca, güneş sen gibi yıldızın şavkı değil.
Satırlar sustu,
kafiyeler ahenk nedir bilmiyor.
Kelimeler sarmıyor artık cümleyi,
Noktalar mutlu sonlar arıyor.
Yalnız ben değil kalem bile seni özlüyor.