Şiirlerim
Şiirlerim
Susuyorum duysana
Yaşamam gereken sevgiydi,
aradığımdı hep yaşadım son an'ına değin.
son ki, sevgide olmayandı.
hiç elde var demedim rafa kaldırmadım
içimdeki alev, gözlerimdeki bakış.
seni anlatmak dinmek bilmeyen susuştu
Son Kale
Son kalemde yıkıldı,
Şimdi sözlerim yenik birer savaşçı.
Kelimelerim başı öne düşmüş ilkel silahlar.
Son kalemde kırıldı,
Şimdi kağıtlar ilmek,
Ellerim sandalye,
Kendi kendimin ipini çekiyorum,
Ardımda yüzyıl biriktirdiğim günahlar.
Şimdi aralayıp bir hayal kapısını,
Düşlerden ülkeler kuruyorum.
Yazıp sildikçe ömrümün tahtasını,
İçime ermiş nefesi çekiyorum.
Kayboldum
Ey beni çok kaybedip, az bulmuşluğum.
Ey benim kabullenilmiş unutulmuşluğum
Düş içine bin dünya sığdırıp
Her dünyada yeniden kaybolmuşluğum.
Heryerin...
Bir ömrüme bin ömür katar.
Kalp diye sol yanımda atar.
Gün gibi ufka batar,
Güneş gibi afaka çakar.
Rüyalarıma bin ışık saçar
Uğruna can verdiğim gülüşün.
Şevkate anlam katar.
Sıcaklığından kışlar korkar.
Kimi yüzümde yanar,
Kimi elimi yakar.
Yuva gibi sığındığım ellerin.
Sanki bin dünya sığar.
Sen sevdikçe, günler doğar.
Kelime susar,
Kalem yazmaya korkar.
Kimbilir kaç şiire anlam katar.
Gün diye ömrüme doğar kalbin.
Bizi anlatsam
Ben sokakların yalnızlığı,
Ben gecelerin karanlığı,
Ben olmayan sabahların ışığı,
Sen kendim gibi anlatamadığım,
Sen bin kilitli kapı ardında,
En sevdiğim tutsaklığım