Sen bir düştün.
Ben senin sevgine bile bile düşmüştüm.
Düştün,
Ben gözlerimi açtığımda hayata,
En aydınlık gülüşü sende görmüştüm.
Düştün,
Ben ilk adımımı attığımda hayata,
Sen elimden tutup yürütmüştün.
Düştün,
Sorular içerisinde boğulurken,
Sen bir öğretmen edasıyla,
Hayatı anlatmaya koyulmuştun.
Düştün,
Gözümden akan yaşlara anlam ararken,
Sen mendili elime tutuşturmuştun.
Düştün,
Bir baharı anımsatırken mevsim sana,
Sen çoktan Hazirana tutulmuştun.
Düştün,
Heybende tertemiz hayaller,
Kendini kelimelerle avutmuştun.
Düştün,
Kelimeler anlam katmıyordu varlığına,
Sen gene de yazmaya vurulmuştun.
Düştün,
Şimdi kalkmaya çabalıyorsun
Sabrını yoklukla sınıyorsun,
Uykunun sınırlarında gezerken gözlerin.
Islak yastığının cehenneminde yanıyorsun